- ແຕ່ກ່ອນ ວັດເປັນໂຮງຮຽນ ວິຊາການຕ່າງໆ ສອນທີ່ວັດ ຊາວບ້ານມາຮຽນທີ່ວັດ ສະນັ້ນເຮົາຈຶ່ງເຫັນວັດແຕ່ລະວັດມີໂຮງຮຽນ ທີີ່ວັດແສນເໜືອ ມີໂຮງຮຽນຢູ່ໃນວັດ ປັດຈຸບັນໂຮງຮຽນໄດ້ພັດທະນາອອກໄປວັດບາງວັດກໍບໍ່ມີໂຮງຮຽນຂອງຊາວບ້ານ, ສະໄໝບວດໃໝ່ ຕອນປີ 1980 ພໍ່ເຖົ້າຈານໝູນ ບ້ານເມືອງແສນເວົ້າເລື່ອງນີ້ໃຫ້ຟັງວ່າ ທີ່ວັດແສນເໜືອ ມີກຸຕິຫຼັງໜຶ່ງເປັນບ່ອນໄວ້ເຄື່ອງມະໂຫຣີໂດຍສະເພາະ, ກ່ອນປົດປ່ອຍຫຼາຍວັດຊຸດໂຊມລົງຫຼາຍ ສະພາບບ້ານເມືອງປ່ຽນໄປ ກໍບໍ່ມີເຄື່ອງມະໂຫລີແລ້ວ ແຕ່ພໍ່ເຖົ້າຈານໝູນເວົ້າໃຫ້ຟັງວ່າ ສະໄໝເພິ່ນບວດ ນັ້ນກໍປະມານ 1880 ນັ້ນມີໂຮງທີ່ວັດໝົດ.
- ພໍ່ເຖົ້າຈານໝູນຍັງເວົ້າໃຫ້ຟັງ ພໍຈື່ໄດ້ວ່າ ເຄື່ອງມໍໂຫຣີ ແລະເພື່ອຫຼິ້ນໃນງານມະຫໍຣະສົບນັ້ນ ປະເພດເຄື່ອງດົນຕຣີລາວ ມີ 4 ປະເພດ ຄື:
1. ເຄື່ອງດີດ
2. ເຄື່ອງສີ
3. ເຄື່ອງຕີ ແລະ
4. ເຄື່ອງເປົ່າ.
- ສະນັ້ນ ຈຶ່ງມີຄໍາເວົ້າວ່າ ດີດສີຕີເປົ່າ ແມ່ນລັກສະນະການບອກເຖິ່ງການຫຼິ້ນມະໂຫຣີ,
- ເຄື່ອງດີດສີຕີເປົ່າລາວນັ້ນ ມີດັ່ງນີ້:
1. ກອງ (ກອງຍາວ, ກອງຫາງ, ກອງຕະໂພນ, ກອງຣຳມະນາດ, ກອງຕຸ້ມ, ກອງສັ້ນ, ກອງຊວາ, ກອງກິ່ງ, ກອງຊຸມ)
2. ສິ່ງ
3. ແສ່ງ
4. ຄ້ອງ (ແຍກປະເພດໄປຫຼາຍແບບ)
5. ແກ
6. ຂຸ່ຍ
7. ແຄນ
8. ຈັບປີ່
9. ຊໍ (ປະເພດຕ່າງ)
10. ຣະນາດ.
11. ປີ່ (ປະເພດຕ່າງ)
12. ພິນ.
13, ສັງ.
14. ສະໄນ.
15. ພັງຮາດ
16. ຣະຄັງ.
---------------
- ນອກນີ້ຍັງມີສິ່ງໃຫ້ເກີດສຽງ ເພື່ອໃຊ້ໃນປະໂຫຍດອື່ນໆ ອີກເຊັ່ນ ເຂາະ, ຂິກ, ກະລໍ, ໂປງ, ຣະຄັງ, ແປ່ງ.
No comments:
Post a Comment