ອະທິພຸດທະ

- ອະທິພຸດທະ: ເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າທີ່ພົບໃນຄະຕິຄວາມເຊື່ອ ຂອງພຸດທະສາສນາຝ່າຍມະຫາຍານ(ອາຈາຣິຍະວາທ)ເທົ່ານັ້ນ, ບໍ່ພົບໃນຝ່າຍເຖຣະວາທ(ຫິນະຍານ) ໂດຍຊື່ວ່າອະທິພຸດທະ ເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າພຣະອົງແຮກ, ທີ່ຖືກຳເນີດຂຶ້ນພ້ອມກັບໂລກ, ຢູ່ໃນໂລກ ຊົາວນິຣັນດອນ, ເປັນຜູ້ສ້າງສັບພະສິງໃນໂລກ ແລະເປັນແຫຼ່ງກຳເນີດຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າທັງຫຼາຍ.

ປະວັດນັບຖື:

- ການນັບຖືອາທິພຸດທະເຣີ່ມປາກົດຄັ້ງແຮກໃນເນປານ, ໂດຍພຸດທະສາສນານິກາຍໄອສວາຣິກ ເຊິງຮຽກວ່າ ອາທິພຸດທະ ເກີດຂຶ້ນພ້ອມກັບ ການເກີດຂຶ້ນຂອງໂລກ, ຄືເມື່ອໂລກເກີດຂຶ້ນເປັນຮູບຮ່າງ ອາທິພຸດທະກໍປາກົດພຣະກາຍໃນແສງສະຫວ່າງບໍ່ອາດບອກເບື້ອງຕົ້ນ ແລະຈຸດສິ້ນສຸດຂອງພຣະອົງໄດ້, ປະທັບຢູ້ບົນພຣົມມະໂລກ ຊັ້ນທີ 13 ຮຽກອະກະນິສຖະພູວະນະ ຫຼືອະກະນິດຖະພຣົມ ອະທິພຸດທະມີ ພຣະນາມຕ່າງໆຫຼວງຫຼາຍ ຂຶ້ນກັບແຕ່ລະນິກາຍ, ນິກາຍໄອສວາຣິກ ຮຽກວ່າ ອິສວນ: ນິກາຍສະວາພາວິກ ຮຽກວ່າ ສະວາພາວະ ໃນເນປານ ແລະທີ່ເບດ ບາງຄັ້ງຮຽກພຣະອົງວ່າ "ໂຍຄັມພຣ" ສ້າງຮູປເປັນປາງບໍາເພັງທຸກຣະກິຣິຍາ ມີສັກຕິ ຄື ຊານເນສວນ.

- ໃນຍີ່ປຸ່ນ ແລະຈີນ ບໍ່ນິຍົມນັບຖືອາທິພຸດທະ ແຕ່ນັບຖືພຸດທະຍານິພຸດທະ 2 ອົງ ຄື ພຣະອະມິຕາພຸດທະ ກັບພຣະໄວໂຣຈນະພຸດທະ ວ່າເປັນພຸດທະເຈົ້າສູງສຸດ ແລະບໍ່ຖືວ່າພຸດທະເຈົ້າເຫຼົ່ານີ້ມີສັກຕິ ເຊັ່ນໃນເນປານ ແລະທິເບດ.

ພຣະພຸທທະເຈົ້າ

- ພຣະສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້າ ເປັນພຣະບໍຣົມມະສາສດາຂອງພຸດທະສາສນາ, ພຸດທະສາສນາທັງຝ່າຍເຖຣະວາທ ແລະອະຈາຣິຍະວາທ (ຫິນະຍານ ແລະມະຫາຍານ) ນັບຖືພຣະພຸດທະເຈົ້າວ່າເປັນສາສດາຂອງຕົນເໝືອນກັນ ແຕ່ລາຍລະອຽດປີກຍ່ອຍຕ່າງກັນ ຝ່າຍເຖຣະວາທ ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນພຣະພຸດທະເຈົ້າອົງປັດຈຸບັນຄືພຣະໂຄດົມສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້າ ແລະກ່າວເຖິງພຣະພຸດທະເຈົ້າໃຮອະດີດກັບໃນອະນາຄົດເລັກນ້ອຍ ແຕ່ບໍ່ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນເທົ່າກັບຝ່າຍມະຫາຍານ ນັບຖືພຣະພຸດທະເຈົ້າ ຂອງຝ່າຍເຖຣະວາທທັງໝົດ ແລະມີການສ້າງພຣະພຸດທະເຈົ້າເພີ່ມຕື່ມຂຶ້ນມາຈົນບາງອົງມີລັກສະນະຄ້າຍດັບເທພະເຈົ້າຂອງສາສນາຮີນດູ.

- ຕາມຄັມພີຝ່າຍພຸດ ຖືວ່າພຣະພຸດທະເຈົ້າ (ພຣະໂຄດົມພຸທະເຈົ້າ) ພຣະອົງຊົງດຳຣົງພຣະຊີບຢູ່ຣະຫວ່າງ 80 ປີ ກ່ອນພຸດທະສັງກຣາຊ ຈົນເຖິງເຣີ່ມພຸດທະສັງກຣາຊ ເຊິງເປັນວັນນິພພານ ກົງກັບ 543 ປີກ່ອນຄຣິຕຕະສັງກຣາຊ ຕາມຕໍາຣາລາວເຮົາ ້ອ້າງອີງປະຕິທິນລາວ ແລະປະຕິທິນຈັນທະຣະຄະຕິ.

ກ. ຄວາມໝາຍຂອງຄຳວ່າ "ພຸດທະ"
- ໃນພຸດທະສາສນາ ພຸດທະ(ພາສະປາລີ ພຸດທະ ແປວ່າ ຜູ້ຮູ້ ຜູ້ຕື່ນ ຜູ້ເບີກບານ) ໝາຍເຖິງບຸກຄົນຜູ້ຕັສຮູ້ອະຣິຍະສັຈ 4 ແລ້ວຢ່າງທ່ອງແທ້ ໃນຂັ້ນອັຕຖະກະຖາ ຈຳແນກພຸດທະອອກເປັນ 3 ຈຳພວກດ້ວຍກັນ ໄດ້ແກ່:

1. ພຣະສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້າ: ບາງທີຮຽກວ່າພຸດທະເຈົ້າ ຄືບຸກຄົນທີ່ຕັສຮູ້ດ້ວຍຕົນເອງ ແລະສອຍຜູ້ອື່ນໃຫ້ຮູ້ຕາມ ຕາມຄັມພີຝ່າຍພຸດທະນັ້ນ ພຣະພຸດທະເຈົ້າອົງທີ່ປາກົດໃນປະວັດສາດ(ພຣະໂຄດົມພຸດທະເຈົ້າ) ເປັນພຣະສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້າ ພຣະອົງໜຶ່ງໃນບັນດາພຣະພຸດທະເຈົ້າທັງຫຼາຍ.

2. ພຣະປັຈເຈກະພຣະພຸດທະເຈົ້າ: ຫຼືພຣະປັຈເຈກພຸດທະ (ຄືບຸກຄົນທີ່ຕັສຮູ້ດ້ວຍຕົນເອງ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ສອນໃຫ້ຜູ້ອື່ນຮູ້ຕາມ.

3. ອະນຸພຸດທະ , ຄື ບຸກຄົນທີ່ຕັສຮູ້ເນື່ອງດ້ວຍຄໍາສອນຂອງພຣະສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້າ ບໍ່ວ່າຈະໂດຍທາງກົງ ຫຼືທາງອ້ອມ ຜູ້ທີ່ຕັສຮູ້ໄດ້ ດ້ວຍເຫຕນີ້ຮຽກວ່າພຣະສາວົກ.

* ໃນອັຕຖະກະຖາບາງແຫ່ງ ຈພແນກເປັນ 4 ດັ່ງນີ້:
1. ພຣະສັພພັນຍູພຸດທະ (ພຣະສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້າ)
2. ພຣະປັຈເຈກະພຸດທະ.
3. ຈະຕຸສັຈຈະພຸດທະ(ສາວົກຂອງພຣະສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້າ ຜູ້ໄດ້ບັນລຸອໍຣະຫັນຕະຜົລ)
4. ສຸຕະພຸດທະ(ຜູ້ເປັນພຣະຫູສູຕ)

ຂ. ຄຳທີ່ໃຊ້ຮຽກພຣະພຸດທະເຈົ້າ.
- ເທົ່າທີ່ປາກົດມີຫຼາຍຄຳ ດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:

1. ພຣະບໍ່ຣົມມະໂພທິສັດ, ພຣະໂພທິສັດ: ໝາຍເຖິງ ທ່ານຜູ້ທີ່ກຳລັງບຳເພັງປາຣະມີ 10 (ໂດຍຍິ່ງຍວດ 30 ທັດ) ຄື ທານ, ສີລ, ເນກຂັມມະ, ປັນຍາ, ວິຣິຍະ, ຂັນຕິ, ສັຈຈະ, ອະທິຖານະ, ເມຕຕາ, ອຸເປກຂາ ແລະຈະໄດ້ຕັສຮູ້ເປັນພຣະພຸດທະເຈົ້າ.

2. ອັງຄີຣົສ ໝາຍເຖິງ ທ່ານຜູ້ມີຣັສມີແຜ່ອອກຈາກກາຍ.

3. ສີທັຕຖະ: ໝາຍເຖິງ ທ່ານຜູ້ມີຄວາມພຽນພະຍາຍາມ ເມື່ອຕ້ອງການສຳເຣັດ ເປົ້າໝາຍທີ່ປະສົງ ຈະທຳມະຫາບູຣຸດ ເປັນຄໍາທີ່ໃຊ້ຮຽກ ພຣະພຸດທະເຈົ້າກ່ອນຕັສຮູ້ ອີກຄວາມໝາຍໜຶ່ງ ຄື ບູຣຸດຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່, (ໃນລາວເຮົາບູຮານພົບໃນໜັງສືຕ່າງໆ ຮຽກ ສີທຣາຕ, ສີທາຣົດ ກໍແມ່ນ)

4. ຕະຖາຄົຕ ເປັນຄໍາທີ່ພຣະພຸດທະເຈົ້າ ຕັດເຖິງພຣະອົງເອງ(ຮຽກພຣະອົງເອງ) ມີຄວາມໝາຍແປດຢ່າງ ຄື
- ພຣະຜູ້ສະເດັດມາແລ້ວຢ່າງນັ້ນ.
- ພຣະຜູ້ສະເດັດໄປແລ້ວຢ່າງນັ້ນ.
- ພຣະຜູ້ສະເດັດມາເຖງຕະຖະລັກສະນະ.
- ພຣະຜູ້ຕັສຮູ້ທັມຕາມທີ່ມັນເປັນ.
- ພຣະຜູ້ຊົງເຫັນຢ່າງນັ້ນ.
- ພຣະຜູ້ຕັສຢ່າງນັ້ນ
- ພຣະຜູ້ທຳຢ່ານັ້ນ.
- ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ
(ໃນລາວເຮົາບາງທ່ານ ບາງຕໍາຣາຍັງຮຽກເປັນພາສາປາລີບໍຣິສຸດວ່າ ຕະຖາຄະຕະ ກະມີ)

5. ຕະຖາຄົຕໂພທິສັດທາ ໝາຍເຖິງ ການເຊື່ອຖືປັນຍາຕັສຮູ້ຂອງພຣະຕະຖະຄົຕ,

6. ທັມມະກາຍ: ໝາຍເຖິງທ່ານຜູ້ມີທັມໃນກາຍ.

7. ທັມມະຣາຊາ: ໝາຍເຖິງຜູ້ເປັນຣາຊາແຫ່ງທັມ.

8. ທັມມະສວາມິຕ, ທັມມະສວາມິສຣ, ໝາຍເຖິງທ່ານຜູ້ເປັນໃຫຍ່ໂດຍເປັນເຈົ້າຂອງທັມ.

9. ທັມມະສາມີ: ໝາຍເຖິງ ທ່ານຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງທັມ.

10. ທັມມິສຣາທິບໍດີ: ໝາຍເຖິງທ່ານຜູ້ເປັນທີ່ບໍດີໃນທັມ ເປັນຄໍາກະວິໝາຍເຖິງພຣະພຸດທະເຈົ້າ.

11. ບໍຣົມມະສາສດາ, ພຣະບໍຣົມມະສາສດາ, ໝາຍເຖິງທ່ານຜູ້ເປັນ ສາສດາອັນຍອດຍິ່ງ, ພຣະຜູ້ເປັນຄຣູຜູ້ສູງສຸດ, ຫຼືພຣະບໍຣົມມະຄຣູ.

12. ພຣະຜູ້ມີພຣະພາຄເຈົ້າ, ພຣະພຸດທະເຈົ້າ, ທ່ານຜູ້ຮູ້ດີ, ຮູເຍຊອບ, ດ້ວຍຕົນເອງກ່ອນແລ້ວ ສອນປະຊຸມຊົນໃຫ້ປະພຶດຊອບດ້ວຍກາຍ ວາຈາ ໃຈ.

13. ພຣະສາສດາ : ໝາຍເຖິງທ່ານຜູ້ຊົງສອນຊົນທັງປວງ.

14. ພຣະສັມພຸດທະເຈົ້າ, ພຣະສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້າ, ພຣະອໍຣະຫັນ(ອະຣະຫັນ)ສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້າ, ສົມເດັດພຣະສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້າ: ໝາຍເຖິງ ພຣະຜູ້ຕັສຮູ້ເອງໂດຍຊອບ.

15. ພະຄະວາ: ໝາຍເຖິງ ທ່ານຜູ້ເປັນຜູ້ມີໂຊກ ຫຼືທ່ານຜູ້ຈຳແນກແຈກທັມ.

16. ມະຫາສະມະນະ: ໝາຍເຖິງ ທ່ານຜູ້ສງົບແລ້ວ.

17. ໂລກະນາຖ, ພຣະໂລກະນາຖ: ໝາຍເຖິງ ພຣະຜູ້ເປັນທີ່ເພິ່ງແຫ່ງໂລກ. (ໂລກະນາໂຖ)

18. ສະຍັມພູ, ພຣະສະຍັມພູ: ໝາຍເຖິງ ທ່ານຜູ້ຕັດສຮູ້ໄດ້ໂດຍພຣະອົງເອງ ບໍ່ມີໃຜສັ່ງສອນ.

19. ສັພພັນຍູ, ພຣະສັພພັນຍູສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້າ: ໝາຍເຖິງ ທ່ານຜູ້ຮູ້ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງ.

20. ພຣະສຸຄົຕ, ພຣະສຸຄະໂຕ: ໝາຍເເຖິງ ທ່ານຜູ້ສະເດັດໄປດີແລ້ວ.

ສັຕຕະມະຫາສະຖານ

- ສັຕຕະມະຫາສະຖານ ຄື ສະຖານທີ່ສຳຄັນ 7 ແຫ່ງ ທີ່ພຣະພຸດທະເຈົ້າສະເດັດປະທັບ ສະເຫວີຍວິມຸດຕິສຸຂ ຫຼັງຈາກຊົງຕັສຮູ້ທັມມະວິເສດແລ້ວ ເປັນເວລາແຫ່ງລະ 1 ສັບປະດາ ຣວມມີ 7 ສັບປະດາ ຣວມເປັນ 49 ວັນ ໂດຍຣຽງຕາມລຳດັບດັ່ງນີ້:

- ສັບປະດາທີ 1. ສະເດັດປະທັບພາຍໃຕ້ຮົ່ມໄມ້ມະຫາໂພທິ ຊົງສະເຫວີຍວິມຸດຕິສຸຂຕລອດ 7 ວັນ.
- ສັບປະດາທີ 2. ສະເດັດປະທັບ ນະ ອະນິສະເຈດີຍ໌ ຊົງຢືນຈ້ອງພຣະເນຕເບິ່ງຕົ້ນມະຫາໂພທິ ໂດຍບໍ່ໄດ້ປະພິບພຣະເນຕຕລອດ 7 ວັນ.
- ສັບປະດາທີ 3. ສະເດັດປະທັບ ນະ ຣັຕນະຈົງກົມເຈດີຍ໌ ຊົງນະມິຕຈົງກົມຂຶ້ນ ແລ້ວສະເດັດຈົງກົມຢູ່ທີ່ນັ້ນ ຕລອດ 7 ວັນ.
- ສັບປະດາທີ 4. ສະເດັດປະທັບ ນະ ຣັຕນະເຈດີຍ໌ ສະເດັດໄປທາງທິດພາຍັບ ແຫ່ງຕົ້ນສີມະຫາໂພທິ ປະທັບນັ່ງຂັດສະນະມາທິໃນເຮືອນແກ້ວ - ເຊິ່ງເທວະດານິມິຕຖວາຍ ຊົງພິຈາຣະນະພຣະອະພິທັມຕລອດ 7 ວັນ.
- ສັບປະດາທີ 5. ສະເດັດປະທັບກ້ອງຕົ້ນໄມ້ໄຮ ໂດຍມີຊື່ວ່າ ອະຊະປາລະນິໂຄຣທ ເຊິ່ງເປັນທີ່ພັກຂອງຄົນລ້ຽງແກະ.
- ສັບປະດາທີ 6. ສະເດັດປະທັບນັ່ງຂັດສະມາທິພາຍໃຕ້ຮົ່ມໄມ້ຈິກ ໂດຍມີຊື່ວ່າ ມຸຈະຣິນທ໌ ທາງທິດອາຄະເນຍ໌ແຫ່ງຕົ້ນມະຫາໂພທິ ຝົນຕົກຕລອດ 7 ວັນ ນາຄຊື່ວ່າມຸຈະຣີນທ໌ ແຜ່ພັງພາຍບັງຝົນແກ່ພຣະອົງ.
- ສັບປະດາທີ່ 7. ສະເດັດໄປປະທັບພາຍໃຕ້ຮົ່ມໄມ້ເກຕ(ກິສນາ) ມີຊື່ວ່າ ຣາຊາຍະຕະນະ ປະທັບນັ່ງສະເຫວິຍວິມຸຕິສຸຂຕລອດ 7 ວັນ.

ອາຊີວົກຜູ້ປຶກໜາປັນຍາບອດ

Picture@Bailane.com
- ພຣະບໍຣົມມະໂພທິສັດສີທັດຖະນັ້ນ ເມື່ອພຣະອົງຕັດສະຮູ້ ອະນຸຕຣະສັມມາສັມໂພທິຍານ ເມື່ອໃກ້ໃກ້ສະຫວ່າງ ເດືອນວິຂາແລ້ວ ນັບແຕ່ນັ້ນມາ ພຣະອົງກໍໄດ້ ພຣະນາມວ່າ ພຣະອໍຣະຫັນຕະສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້າ ຫຼືພຣະອໍຣະຫັນຕະສັມມາສັມໂພທິຍານ ຫຼືຮຽກສັ້ນໆວ່າພຣະພຸດທະເຈົ້ານັ້ນເອງ.
Picture@Bailane.com
- ພຣະພຸດທະອົງຕັດສຮູ້ແລ້ວ ມອງເຫັນວ່າ ມະນຸດທັງຫຼາຍ ຍ່ອມຕົກຢູ່ໃນບ້ວງແຫ່ງ ກິເລສ ຕັນຫາ, ກິເລສຕັນຫານັ້ນ ຍ່ອມເປັນເພັນເພິງເຜົາ ເຂົາຢ່າງເປັນວັດຕະຈັກ : ພຣະອົງເຫັນສະພາບຂອງສັຕວະໂລກແລ້ວ ພຣະອົງຊົງດໍາຣິເປັນສອງທາງວ່າ 1. ຈະເຂົ້າສູ່ພຣະນິພານເລີຍບໍ ? 2. ຫຼືຈະຢູ່ໂຜດສັຕວ໌ເລົ່ານີ້:
Picture@Bailane.com
- ໃນຂະນະ ຄືນນັ້ນເອງ, ພຣະສະຫັມປັຕຕິພຣົມກໍລົງມາ ອາຣາທະນາໃຫ້ພຣະອົງ ຢູ່ໂຜດສັຕວ໌ຕໍ່ໄປ
- ພຣົມມາ ຈະ ໂລກາ ........
Picture@Bailane.com
- ຂະນະນັ້ນເອງ ພຣະພຸດທະອົງປະທັບທີ່ສະໂບກຂະຣະນີ ຊົງພິຈາຣະນາດອກບົວ 4 ເລົ່າ ທຽບກັບມະນຸດ ກໍມີ 4 ພວກ ຕາມພື້ນພູມແຫ່ງການຮັບຮູ້.
1. ອຸຄຕິຕັນຍູ : ພວກສລາດຫຼາຍທີ່ສຸດ ເໝືອນດອກບົວທີ່ພົ້ນນໍ້າແລ້ວ ພຽງໄດ້ຟັງທີ່ຍົກຂຶ້ນກໍຈະຮູ້ໄດ້ທັນທີ.
2. ວິປຈິຕັນຍູ : ຄືພວກສະຫຼາດພໍສົມຄວນ ເໝືອນດອກບົວຢູ່ສະເໝີນໍ້າ ພຽງແຕ່ໄດ້ຟັງອະທິບາຍເລັກນ້ອຍກໍຮູ້ໂລດ.
3. ເນຍະ : ຄືພວກສລາດປານກາງ ຫຼືເວນະຍະສັຕວ໌ ເໝືອນດອກບົວທີ່ຢູ່ໃຕ້ນໍ້າ ມີໂອກາດທີ່ຈະພົ້ນນໍ້າໄດ້ໃນໂອກາດຕໍ່ໄປ ຫຼືວັນໜ້າ, ເມື່ອໄດ້ອົບຮົບບົ່ມສະຕິພໍຄວນ ແລະພໍ່າເພັງປາຣະມີ ພໍສົມຄວນກໍເຂົ້າໃຈທໍາໄດ້.
4. ປະທະປະຣະມະ : ຄືຜູ້ໂງ່ເຂົາເບົາປັນຍາ ເໝືອນບົວທີ່ຢູ່ໃນເຫງົ້າ ແລະຕົມ ຍາກທີ່ຈະສອນໃຫ້ເຂົ້າໃຈໄດ້ ບໍ່ມີໂອກາດພົບທັມ ຍ່ອມເປັນອາຫານຂອງເຕົ່າ ແລະປາໄດ້ທຸກ ເມື່ອ.
- ເມື່ອພຣະພຸດທະອົງ ເຫັນຄວາມເປັນຈິງຂອງມະນຸດແລ້ວ ກໍມີພຣະມະຫາກະຣຸນາທິຄຸນຕໍ່ຊາວໂລກ ພຣະອົງກໍເພັ່ງທິພຈັກຂຸຍານ ກວດເບິ່ງໂລກ ມອງຫາວ່າໃຜຈະຮັບຮູ້ທັມ ຂອງພຣະອົງໄດ້ໂດຍໄວ ກໍມອງເຫັນແຕ່ປັນຈະວັດຄີທັງ 5 ຈຶ່ງສະເດັດໄປຍັງອິສິປະຕະນະມະຣິຄຄະທານວັນ (ປ່າທີ່ມີກວາງຫຼາຍ) ເຊິ່ງປັນຈະວັຄຄີຢູ່ທີ່ນັ້ນ.
Picture@Bailane.com
ໃຜເປັນສາສດາຂອງທ່ານ ?
- ໃນລະຫວ່າງທາງ ພຣະພຸດທະອົງ ໄດ້ພົບກັບອາຊີວົກຄົນໜຶ່ງ ທີ່ສວນທາງພຣະອົງມາ, ຊື່ອຸປະກະ ໄດ້ເຂົ້າມາຖາມພຣະພຸດທະອົງວ່າ ໃຜເປັນສາສດາຂອງທ່ານ ? ໃຜເປັນຜູ້ອົບທັມໃຫ້ກັບທ່ານມາ ? ທ່ານຈົ່ງຊ່ວຍສະແດງທັມໂຜດເຮົາດ້ວຍ ພຣະອົງໄດ້ຕັດວ່າ ເຮົາເປັນສະຍັມພູ ເປັນຜູ້ຕັດສະຮູ້ໄດ້ດ້ວຍຕົນເອງ, ພຽງເທົ່ານັ້ນເອງ ອາຊີວົກຜູ້ນັ້ນ ທໍາຕົວແບບຕະລຶງ ແລະກ່າວຄໍາບໍ່ສັດທາອອກມາ ເຊີນທ່ານຮູ້ໄປຄົນດຽວເຖີດ ເປັນໄປບໍ່ໄດ້.....ຄົນບໍ່ມີຄຣູບາອາຈານຈະມີທີ່ໃດ,
- ໃນທີ່ສຸດກໍສະແດງການແກວ່ງສີສະ, ຖົ່ມນໍ້າລາຍ ແລບລີ້ນ, ແລ້ວກໍເດີນຫຼີ້ນພຣະພຸດທະອົງໜີໄປ.

ວິຈານ:
- ຄົນປຶກໜາ ປັນາຍາບອດນັ້ນມີຈິງ ບໍ່ວ່າແຕ່ໃນຍຸກນີ້ ຍຸກພຣະພຸດທະອົງ ຍັງຊົງພຣະຊົນຢູ່ກໍຍັງມີ ຄົນບາບໜັກ ປັນຍາຊາມ ແມ່ນແຕ່ພົບກັບພຣະພຸດທະເຈົ້າເອງ ຍັງບໍ່ສາມາດທີ່ຈະສຶກສາທັມ ໃຫ້ພົບທັມ, ຈາກວັນນັ້ນ ຮອດວັນນີ້ ກໍໄດ້ 2595 ປີແລ້ວ ຫ່າງຈາກພຣະພຸດທະອົງມາຫຼາຍປີ ຄົນທີ່ປຶກສາປັນຍາບອດ ຍ່ອມມີຢູ່ເປັນທັມມະດາ ສະນັ້ນ, ນັກການເຜີຍແຜ່ສາສນາ ຈໍາເປັນຢ່າງຍິ່ງ ທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ພະຍາຍາມ ເວົ້າທັມນັ້ນໆສະເໝີ ອະທິບາຍສະເໝີ ຢ່າລົດລະເດັດຂາດ.