ມຸນເຫດຕົ້ນເຣື່ອງ
- ອະດີຕຕະການຜ່ານມາເຫິງນານແລ້ວ ມີນະຄອນໜຶ່ງຊື່ ອຸໄທຍະມະຫານະຄອນ ເປັນເປັນລາຊະທານີໃຫຍ່ກວ່ານະຄອນບໍລິວານທັງຫຼາຍ ເປັນເມືອງທີ່ບໍລິບູນກວ່ານະອຄອນທັງຫຼາຍ ມີສົມບັດພັດສະຖານອຸດົມສົມບູນບູນປຽບດັ່ງທິບພະສົມບັດ ແຫ່ງຟາກຟ້າເມືອງສະຫວັນ.
- ພຣະມະຫາກະສັດ ຜູ້ເປັນອະທິກະມະຫາຣາຊານັ້ນ ຊົງພະນາມວ່າ ວິມະລະຈັກກະພັດຕິລາດ ພຣະອົງມີເຕຊານຸພາບແຜ່ໄພສານເກືອບທົ່ວ ຊຸມພູທະວິບ ມີຫົວເມືອງນ້ອຍໃຫຍ່ມາຂຶ້ນກັບ ນ້ອມສົງລາຊະບັນນາການຢ່າງບໍ່ຂາດ, ບ້ານເມືອງຂອງພຣະອົງຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ປະຊາລາດຊະດອນຢູ່ເຢັນເປັນສຸກ, ປາສະຈາກຂ້າເສີກສັດຕູມາຮາວີ.
- ພຣະເຈົ້າວິມະລະຈັກກະພັດຕິລາດນັ້ນ ພຣະອົງມີອານຸຊາ ຢູ່ອົງໜຶ່ງ ນາມວ່າ ວິລະເສນ ເປັນທີ່ຮັກສະເໜຫາຂອງພຣະອົງເປັນອັນຍິ່ງ, ພຣະອົງຈຶ່ງຊົງແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ໄປສະເຫວີຍລາດຊະສົມບັດ ຢູ່ພຣະນະຄອນໜຶ່ງທີ່ຢູ່ໃກພຣະນະຄອນອຸໄທຍະມະຫານະຄອນ ເຫິງນານຫຼາຍປີແລ້ວ.
- ເນື່ອງຈາກເຫີນຫ່າງກັນຫຼາຍປີ ພຣະເຈົ້າວິມະລະຈັກກະພັດຕິລາດ ຊົງຄິດຮອດພຣະອະນຸຊາຫຼາຍ ຈຶ່ງແຕ່ງຣາຊະທູນໄປອັງເຊີນໃຫ້ມາ ຢ້ຽມຢາມ.
- ເມື່ອຣາຊະທູດ ໄດ້ໄປຍັງເມືອງແຫ່ງພຣະຍາວິລະເສນແລ້ວ ກໍຕັ້ງທີ່ພັກຢູ່ນອກເມືອງ ແລ້ວຈຶ່ງແຕ່ງທູດຄົນໜຶ່ງເອົາສານເຂົ້າໄປທູນ ພຣະຍາວິຣະເສນຣາຊາ, ພຣະອົງຊາບແລ້ວກໍຊື່ນພຣະໄທຍິ່ງໜັກ ຈຶງຕົກແຕ່ງທັບອອກໄປພັກເຊົາຢູ່ນອກວັງ ເພື່ອຖາມທຳການຕ້ອນຮັບແລະຖາມຂ່າວຄາວເຖິງພຣະເຊດຖາ, ເມື່ອຕົກເວລາເດີກສົມຄວນ ງານຕ້ອນຮັບພຣະຣາຊະທູດໄດ້ສໍາເລັດ ລົງແລ້ວ ພຣະອົງກໍກັບພຣະຣາຊະວັງດ້ວຍພຣະໄທທີ່ຊົມຊື່ນບິນດີເປັນທີ່ສຸດ.
- ເມື່ອພຣະອົງໄປເຖິງພຣະຣາຊະວັງ ເວລາເດີກສົມຄວນ ພຣະອົງກໍສະເດັດເຂົ້າໄປຍັງທີ່ບັນທົມຂອງພຣະຊາຍາທີ່ຮັກດັ່ງແກ້ວຕາດວງໃຈ ເພື່ອບອກຂ່າວອັນເປັນທີ່ປິຕິຍິນດີນີ້ແກ່ພຣະນາງຟັງ ພ້ອມທັງຊວນພຣະຊາຍາກັບພ້ອມ, ແຕ່ເມື່ອສະເດັດເຖິງທີ່ບັນທົມຂອງພຣະຊາຍາ ແລ້ວ ພຣະອົງໄດ້ພົບກັບພາບບາດຕາ ບາດໃຈ ເໝືອນກັບສາຍຟ້າຜ່າລົງກາງພຣະໄທ, ພຣະຊາຍາເປັນທີ່ຮັກສະເໜຫາຂອງພຣະອົງ ໄດ້ບັນທົມຢູ່ໃນວົງແຂນຂອງມະຫາດເລັກ ທີ່ມີຮ່າງກາຍດຳກໍ່າ ກຳລັງກອດຈູບປະໂລມຊົມເນື້ອກາຍແຫ່ງພຣະຊາຍາ ຂອງພຣະອົງຢູ່ເຖິງຕຽງຄໍາອັນພິຈິດ, ພຣະຍາວິຣະເສນຕົກພຣະໄທ ພະພັກມືດມົນ ຈົນຫຼົງສະຕິ ເກີດບັນດາໂທສະເໝືອນໄຟມະໄລກັນ ກຳລັງລຸກສຸມຊວງອົກ ພ້ອມທັງອຸທານອອກມາວ່າ ອືມ໌ ພຣະຊາຍາຍອດດວງໃຈທີ່ຮັກທີ່ສະເໜຫາ ກູໜີໄປບໍ່ມົ້ມຄືນ ກໍເອົາຊາຍຊູ້ມານອນ ແນບເສບກາມະຄຸນ ເປັນທີ່ອາຍແກ່ໄພ່ຟ້າຣາສະດອນ ແລະວົງສະກຸນຍິງໜັກ, ຄິດໄດ້ທໍ່ໜີກໍຖອດພຣະຂັນມາຟັນຄໍທັງສອງຕາຍຢູ່ກັບ ທີ່ ແລ້ວກໍຍົກໄພ່ພົນໂຍທາໄປກັບໄປຍັງພຣະນະຄອນອຸໄທຍະຣາຊະທານີ້ໃນຄືນນັ້ນ.
