ຝັນເຫັນພໍ່ທ່ານໃຫຍ່ວິຈິດ ສິງຫາຣາດອະດີດປະທານ ສູນກາງ ອພສ

(ສິ່ງຈະເລົ່າຕໍ່ໄປນີ້ ແມ່ນເປັນແຕ່ຄວາມຝັນ, ທ່ານຜູ້ອ່ານໂຜດພິຈາລະນາຖີ່ຖ້ວນກ່ອນຈະເຊື່ອ)

- ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນຈະເລົ່າເລື່ອງຝັນພໍ່ຈານໃຫຍ່ວິຈິດ ສິງຫາຣາດ ອະດີດປະທານສູນກາງ ອພສ ຮ່າງແລະຕົນຕົວເພິ່ນເປັນສີຄຳ, ກ່ອນຈະເລົ່າຄວາມຝັນ ຈະເລົ່າຊີວິດຂອງຜູ້ຂຽນ ກ່ຽວກັບພໍ່ທ່ານໃຫຍ່ປະທານໃຫ້ຟັງດັ່ງນີ້.(ຕໍ່ໄປນີ້ຈະຮຽກຊື່ເພິ່ນວ່າພໍ່ທ່ານໃຫຍ່ທານ)

- ກ່ອນປີ 1990 ພໍ່ທ່ານໃຫຍ່ປະທານ ພຳນັກຢູ່ວັດທາດຝຸ່ນ ດຳລົງຕຳແໜ່ງຮອງປະທານສູນກາງອົງການພຸດທະສາສນາສຳພັນລາວ ສະໄໝພຣະອາຈານທອງຄູນ ອະນັນຕະສຸນທອນ ເປັນປະທານ, ສຳລັບອາຕະມາຜູ້ເລົ່າເລື່ອງ ພຳນັກຢູ່ວັດໂພນຄຳ ເມືອງສີໂຄດຕະບອງ ກຳລັງຮຽນຈົບອຸດົມ ປີ 1989 (ມັດທະຍົມສົງມໍປາຍ ທາດຫຼວງ) ແລະຖືກສັບຊ້ອນມາຮັບໃຊ້ວຽກງານຢູ່ ສູນກາງ ອພສ.

- ໃນປີ 1990 ນັ້ນພໍ່ທ່ານປະທານໄດ້ຖືກແຕ່ງຕັ້ງ ໃຫ້ເປັນປະທານສູນກາງອົງການພຸດທະສາສນາສຳພັນລາວອົງທີ 4 ສືບຕໍ່ຈາກພຣະອາຈານໃຫຍ່ທອງຄູນ ອະນັນຕະສຸນທອນ ທີ່ມໍລະນະພາບໄປ ແລະພໍ່ທ່ານກໍໄດ້ຍ້າຍມາພຳນົກທີ່ວັດພະທາດຫຼວງ.

- ວັນໜຶ່ງ ພໍ່ທ່ານປະທານໄດ້ເດີນມາຍັງຫ້ອງການ ຖາມສາລະທຸກສຸກດີບ ພະນັກງານທຸກອົງ/ຄົນ ໜຶ່ງໃນນັ້ນມີອາຕະດ້ວຍ ເພິ່ນຖາມເຖິງທີ່ຢູ່ ວັດສະພາບ ການທຽວມາການອື່ນໆ ໃນທີ່ສຸດເພິ່ນຄົງຈະເຫັນຄວາມຈຳເປັນໃນການເດີນທາງມາການ ເພິ່ນກໍບອກໃຫ້ອາຕະມາມາຢູ່ວັດທາດຫຼວງເໜືອ ແລະບອກຄະນະວັດທາດຫຼວງດຳເນີນການໃຫ້ທຸກຢ່າງ ນັບແຕ່ນັ້ນມາກໍໄດ້ມາຢູ່ວັດທາດຫຼວງເໜືອ ທັງເຮັດວຽກຫ້ອງການ ແລະເລຂາຮັບໃຊ້ເພິ່ນນຳ ແລະສອນໜັງສືອຸດົມສົງດ້ວຍທຈົນຮອດປີ 1995 ໄປຮຽນຕໍ່ຕ່າງປະເທດ ປີ 1999 ກັບມາຮັບໃຊ້ເພິ່ນຢູ່ວັດທາດຫຼວງເໜືອ ປີ 2001 ເພິ່ນກໍໃຫ້ຍ້າຍມາສ້າງວັດວຽງຈະເລີນ(ການເລົ່າມາຂ້າງເທີງນີ້ ເພື່ອໃຫ້ເຫັນວ່າຜູ້ຂຽນເຄີຍຮັບໃຊ້ໃກ້ຊິດເພິ່ນມາກ່ອນ).

- ປີ 2010  ພໍ່ທ່ານໃຫຍ່ປະທານໄດ້ມໍລະພາບ ແລະຄະນະລັດຖະບານ ອົງການ ອພສ ແນວລາວສ້າງຊາດ ແລະປະຊາຊົນຕົກລົງເຫັນດີເອົາສາຣີຣະຂອງເພິ່ນບຳເພັງ ກຸສົນທຸກໆວັນເປັນເວລາ 1 ເດືອນກວ່າ ຢູ່ທີ່ພັດທະສີມາວັດພະທາດຫຼວງເໜືອ.

- ປະຊາຊົນອົງການຈັດຕັ້ງພຸດທັງນອກ ແລະໃນປະເທດ ໄດ້ບຳເພັງກຸສົນຖວາຍສາຣີຣະເພິ່ນທຸກວັນ ເຊົ້າ ເພນ ແລງ ຜູ້ທີ່ນຳເອົາປັດໄຈ 4 ມາຖວາຍທານກໍຄັບຄາໜາແໜ້ນ.

- ວັນໜຶ່ງໃກ້ຈະຮອດວັນທຳຊານະປາກິດເພິ່ນນັ້ນ ຜູ້ຂຽນຝັນກ່ຽວກັບພໍ່ທ່ານປະທານນັ້ນດັງນີ້.

- ໃນຄວາມຝັນ ຮູ້ສຶກວ່າຜູ້ຂຽນໄດ້ໄປປາກົດຕົວຢູ່ຜາສາດແຫ່ງໜຶ່ງ ທາງໃນມີສີຄຳເຫຼືອງເຮືອງເຮື່ອ ບໍ່ມີຮູບແຕ້ມໃດໆທັງສິ້ນ, ໃນຂະນະນັ້ນ ທີ່ຫ້ອງສີເຫຼືອງນັ້ນປາກົດເຫັນມວນຊົນທີ່ມີລັດສະໝີເຮືອງເຮື່ອປາກົດຂຶ້ນເຕັມຫ້ອງ ທັງຍິງ ແລະຊາຍສາວຍງາມຢ່າງຍິ່ງ ທັນໃດກໍມີສຽງຜູ້ຊາຍຮຽກອອກມາວ່າ ພໍ່ທ່ານມີຄົນມາຂາບຄາລະວະ, ໃນຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຜູ້ຂຽນນັ້ນ ເຫັນພໍ່ທ່ານປະທານຢູ່ໃນຫ້ອງໜຶ່ງອີກຕ່າງໆຫາກ ຄ້າຍໆກັບວ່າ ເພິ່ນຈັດແຈງມ້ຽນມັດສິ່ງຂອງ ແລະສະຖານທີ່ທີ່ເຂົ້າໄປຢຸ່ໃໝ່ຈັງຊັ້ນລະ ?

- ເມື່ອສິ້ນສຽງເອີ້ນພໍ່ທ່ານໃຫຍ່ ກໍອອກມາຈາກຫ້ອງໜຶ່ງ ສາຣີຣະຮ່າງກາຍຂອງເພິ່ນສູງພຽວ ສົມບູນ ແລະມີຜີວເປັນສີຄຳ ຄຸມຜ້າສີເຫຼືອງ ເປັນສີດຽວກັບສີຜິວ ແລະສີຫ້ອງນັ້ນ, (ຕົວຈິງພໍ່ທ່ານປະທານສູງພຽງ 1.66 ແມັດ ແລະອ້ວນ ກ້າວກຶງລຳສັນຕົວຕົວທຸກສ່ວນແຂງບໍ່ອ່ອນນຸ້ມ ຄ້າຍກັບຮ່າງກາຍນັກມວຍ) ແຕ່ໃນຄວາມຝັນນັ່ນພໍ່ທ່ານປະທານສູງ ງາມ ໃສ ມີລັດສະໝີເປັ່ງປະກາຍອອກມາຈາກຫ້ອງ ຜູ້ຂຽນໃນຄວາມຝັນນັ້ນນັ່ງຄຸເຂົ່າຢູ່ ຄ້າຍກັບວ່າເງີຍແຫງນເບິ່ງໜ້າໜ້າເພິ່ນ.

- ເມື່ອພໍ່ທ່ານປະທານອອກມາຈາກຫ້ອງແລ້ວ ກໍທຳທ່າຈະນັ່ງລົງ ປາກົດວ່າມີວັດຖຸສີຄືຄຳທີ່ອ່ອນນຸ່ມນັ້ນປາກົດຕົວອອກມາຮັບການນັ່ງຂອງເພີ່ນ, ເພິ່ນນັ່ງລົງແລ້ວຄົນທີ່ມີລັດສະໝີນັ້ນກໍຂາບຄາລະວະ ພໍ່ທ່ານກໍກ່າວປະຕິສັນຖານ ຕາມສົມຄວນ ຄົນເຫຼົ່າກັນກໍຫາຍຕົວໄປ ແລ້ວໝູ່ໃໝ່ກໍເຂົ້າມາ ແລ້ວກໍຫາຍໄປ ຜູ້ຂຽນກໍສັງເກດວ່າ ຄົນທີ່ເຂົ້າມາແລະຫາຍໄປນັ້ນ ເຂົາເຂົ້າ ແລະຫາຍອອກໄປທາງໃດກັນແທ້ ແຕ່ກໍ່ຮູ້ວ່າເຂົາໄປມາທາງໃດ.

- ຫຼັງຈາກຄົນທີ່ມີແສງເຮືອງຮຸ່ງໜີໝົດແລ້ວ ກໍປາກົດເຫັນ ມວນຊົນທັງພະ ທັງຍາດໂຍມໄດ້ສົ່ງຍື່ນສິ່ງຂອງຕ່າງໆ ມາຖວາຍພໍ່ທ່ານໃຫຍ່ ໂດຍຍື່ນເຂົ້າມາຈາກນອກຫ້ອງ ຄ້າຍທະລຸຝາຜະໜັງຫ້ອງເຂົ້າມາ ຝາຜະໜັງຫ້ອງນັ້ນກະແປກ ເມື່ອຄົນຍື່ນຂອງຜ່ານກໍອ່ອນໜຸ່ມ ແລະຂອງກໍຜ່ານເຂົ້າມາ ແລ້ວກັບເປັນຝາຜະໜັງດັ່ງເດີມ ຜູ້ຂຽນໃນຄວາມຝັນນັ້ນ ບໍ່ໄດ້ເປັນຜູ້ຮັບ ມີຄົນຈຳນວນໜຶ່ງປາກົດຕົວມາຮັບຂອງນັ້ນ ແລ້ວຍື່ນຕໍ່ກັນໄປໄວ້ໃນຫ້ອງໜຶ່ງອີກຕ່າງຫາກ.

- ສິ່ງທີຜູ້ຂຽນໃນຄວາມຝັນເຫັນ ຂອງເຫຼົ່ານັ້ນກໍລ້ວນແຕ່ເປັນສີເຫຼືອງ ເຊັ່ນຜ້າໄຕ ແລະເຄື່ອງໃຊ້ຕ່າງໆ ກໍເປັນສີເຫຼືອງໝົດ ບາງຢ່າງກໍເປັນແທ່ງຄືຄຳ.

- ໃນຂະນະນັ້ນ ໄດ້ຍິນສຽງອຶກກະທຶກຄືກໂຄມ ຢູ່ນອກຫ້ອງຈຶ່ງລຸກໄປສ່ອງເບິ່ງ ກໍເຫັນຄົນເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ ແຍ້ກັນເຂົ້າມາສົ່ງຍື່ນຂອງຝາກຂອງຕ້ອນພໍ່ທ່ານ ຂອງທີ່ນຳມາ ມີທູບ ທຽນ ດອກໄມ້ ທະນະບັດ ກອງບຸນ ຜ້າໄກ ແລະເຄື່ອງສັງຄະທານອື່ນໆ ທັງທີ່ເປັນຫໍ່ ແລະເປັນຄຸ.

- ຂອງທີ່ເຮົາເຫັນຄົນຢື່ນມາຖວາຍພໍ່ທ່ານປະທານນັ້ນ ລ້ວນແຕ່ເປັນຂອງທີ່ເຮົານຳມາຕ້ອນພໍ່ທ່ານປະທານນັ້ນ ລ້ວນແຕ່ຂອງທີ່ພວກເຮົາເຄີຍ
ຈັດຫາມາຖວາຍແກ່ພະສົງ ສະມະເນນທັງໝົດ ຫຼືທຳບຸນທຸກວັນນີ້ລະ ແຕ່ກໍແປກອີກຢ່າງໜຶ່ງ(ຄຳວ່າແປກ ບໍ່ແມ່ນໃນຄວາມຝັນ ໃນຄວາມຝັນມີແຕ່ຊາບຊຶ້ງໃຈ ທີ່ວ່າແປກແມ່ນຜູ້ຂຽນພັນລະນາໃຫ້ເຫັນພາບ) ຄືສິ່ງຂອງເຫຼົ່ານັ້ນເມື່ອຢືນຜ່ານຝາຜະໜັງເຂົ້າມາ ຈະປ່ຽນເປັນສີເຫຼືອງເຮືອງເຮື່ອຄືຄຳໝົດ ບໍ່ວ່າຈະເປັນດອກໄມ້ ແລະທະນະບັດ ມີບາງອັນປ່ຽນຮູບໄປເປັນແນວອື່ນທີ່ມີສີເຫຼືອງຄືຄຳ.

- ໃນນັ້ນຜູ້ຂຽນສັງເກດເຫັນວ່າ ຂອງທີ່ຄົນຍື່ນສົ່ງຕໍ່ກັນມານັ້ນ ຜ່ານຝາຜະໜັງກໍມີ ບໍ່ຜ່ານຝາຜະໜັງກໍມີ ສິ່ງທີ່ບໍ່ຜ່ານ ຄືຄຸສັງຄະທານ(ສີເຫຼືອງຫັ້ນ) ຍື່ນເຂົ້າມາເທົ່າໃດກໍບໍ່ຜ່ານຝາຜະໜັງ ແຖມຍັງຕົກລົງໄປຈາກຫີອງນັ້ນ ຄ້າຍໆກັບຕົກລົງຈາກຜາສາດ ຄຸເຫຼືອງຕົກລົງໄປແລ້ວກໍມະຫັບມະຫາຍ ຂອງສັງທານທີ່ໃສ່ກະຕ່າໄມ້ ຖົງຢາງສວຍງາມຈະຜ່ານ ແລະປ່ຽນເປັນວັດຖຸອື່ນຢ່າງໄວ ໃນຂະນະນັ້ນຜູ້ຂຽນມອງເຫັນສາຍອັນໜຶ່ງຈ່ອງມາແຕ່ໄກ ທ່າມກາງມວນຊົນນັ້ນ ກໍມາທະລຸຝາຜະໜັງ ແລ້ວກໍຢັ່ງໄປອີກຫ້ອງໜຶ່ງ ສາຍນັ້ນເປັນສີຄຳອ່ອນນຸ່ມ ແຕ່ບໍ່ແມ່ນຝ້າຍ ເສັ້ນບໍ່ໃຫຍ່ປານໃດ ເທົ່າກັບຝ້າຍມຸງຄຸນນັ້ນເອງ.

- ໃນຄວາມຝັນຜູ້ຂຽນກໍຕາມຝ້າຍເຂົ້າໄປ ກໍເຫັນຝ້າຍນັ້ນຢ່ອງທຸລຸຝາ ໄປຜູກທີ່ຫົວຕຽງນອນອັນໃຫຍ່ ແລະເປັນສີຄຳທັງຕຽງ ຜ້າປູຕຽງ ແລະໝອນ ຂ້າພະເຈົ້ານັ່ງລົງໃກ້ຕຽງ ແລ້ວກໍເອົາມືຄຳເບິ່ງອ່ອນນຸ່ມດີ ຂ້າພະເຈົ້າຈັບເບິ່ງຝ້າຍກໍ່ອ່ອນນຸ່ມ ໃນໃຈຢາກຈະເດັດຖິ້ມ ເພາະມັນເກະກະເຮັດໃຫ້ຫ້ອງບໍ່ງາມ ຈຶ່ງຮ້ອງອອກໄປວ່າ:

" ພໍ່ທ່ານ ແມ່ນສາຍຫຍັງນີ້ ?"
 ໃນຂະນະນັ້ນ ພໍ່ທ່ານປະທານກໍເຂົ້າມາໃນຫ້ອງ ຕົນຕົວສູງ ມີລັດສະໜີຮຸ່ງເຮືອງ ງາມກວ່າຕົວຈິງຂອງເພິ່ນ ໃບໜ້າຍິ້ມແຍ້ມ ຂ້າພະເຈົ້ານັ່ງຢູ່ທີ່ຕໍ່າ ກໍຈົນໄດ້ເງີຍແຫງນເບິ່ງ ເພິ່ນຖາມວ່າ:

- "ແມ່ນຫຍັງ ?"
- ຜຸ້ຂຽນຕອບເພິ່ນວ່າ ບໍ່ຮູ້ວ່າສາຍຫຍັງຢັງເຂົ້າມາ.
- ເພິ່ນບໍ່ຕອບຫຍັງ ມີແຕ່ຍິ້ມ, ໃນຂະນະນັ້ນເອງ ຜູ້ຂຽນກໍຄວາມືໄປຈັບຝ້າຍແລ້ວບອກວ່າ "ຂ້ານ້ອຍຈະເດັດຖິ້ມ" ພໍ່ທ່ານບອກວ່າ "ບໍ່ຕ້ອງເດັດ ບໍ່ເຫິງມັນກະຂາດໄປເອງດອກ"

- ພຽງແຕ່ເທົ່ານັ້ນ ຜູ້ຂຽນກໍຕື່ນ ປະມານ 4 ໂມງເຊົ້າ.
(ອັນນີ້ກະເປັນພຽງຄວາມຝັນ ທ່ານທີ່ອ່ານໂຜດພິຈາລະນາເອງ)

*ອະທິບາຍ* ສາຍຢັ່ງຈາກຝາ ໄປມນຫ້ອງນອນພໍ່ທ່ານໃຫຍ່ປະທານນັ້ນ, ຜູ້ຂຽນມາຄິດຕອນຕື່ນຈາກຝັນແລ້ວນັ້ນວ່າ ແມ່ນສາຍຫຍັງ ? ໃນຄວາມຝັນວ່າຈະເດັດ ພໍ່ທ່ານໃຫຍ່ປະທານບອກວ່າ "ບໍ່ຕ້ອງເດັດ ບໍ່ເຫິງມັນຈະຂາດໄປເອງ".

- ອະທິບາຍໄດ້ 2 ຢ້າງ ຄື 
1. ຝ້າຍສາຍສິນໂຍ່ງຕອນບຳເພັງຊາປະນະກິດສົບ ຄອນສູດອະພິທຳນັ້ນ(ເພາະຕອນຝັນສົບພໍ່ທ່ານຍັງບໍ່ທັນປົງ ຫາກປົງແລ້ວສາຍນັ້ນອາດຫາຍໄປ)
2. ສາຍນັ້ນ ອາດໝາຍເຖິງບ້ວງ ຫຼືກິເລດປຽບເໝືອນສາຍຈ່ອງດຶງຄົນໄວ້ບໍ່ໃຫ້ຫຼຸດພົ້ນ ຫາກບຳເພັງຕະບະ ແລະຕັ້ງຕົນໃນການສ້າງບຸນກະສົນມີ ທານ ສິນພາວະນາ ຫຼືບຳເພັງຊີວິດແບບພໍ່ທ່ານປະທານ ບໍ່ນານກໍຫຼຸດພົ້ນຈາກກິເລດ.
3. ທີ່ຢູ່ສີຄຳ ເຊື່ອວ່າເປັນຜາສາດຄຳຂອງພໍ່ທ່ານຢູ່ບົນສະຫວັນ, ສ່ວນຂອງທານຕ່າງໆ ຜູ້ຂຽນເຊື່ອວ່າການທຳບຸນຫາຜູ້ຕາຍຈະໄດ້ຜົນໄວ ແລະເຕັມສົມປາດຖະໜາ ແລະປະສົງຂອງຜູ້ທານແມ່ນຕອນຕົນຕາຍລົງໃໝ່ໆ ອະນິສົງຈະໄດ້.
3. ສ່ວນຄຸເຫຼືອງເປັນຫຍັງຈຶ່ງຕົກລົງໄປ ແລະບໍ່ເຂົ້າມາຍັງຫ້ອງນັ້ນ ໃຫ້ພິຈາລະນາເອົາເອງ.