๓) สู่ขวัญนาค
เป็นการพรรณนาถึงคุณพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดมา ว่าท่านทั้งสองมีความทุกข์ยากลำบากอย่างไรกว่าจะคลอดบุตรออกมาและเลี้ยงลูกให้เติมโตจนอายุได้ ๒๐ ปี ครบบวชและแสดงให้เห็นว่าการสนองคุณบิดามารดานั้นมีอย่างไร และทัศนะทางพุทธปรัชญาในเรื่องการบวชมีอะไรหมอทำขวัญจะทำหน้าพรรณนาไว้ครบเพื่อเป็นการอบรมจิตใจของเจ้านาคให้ระลึกรู้คุณบุพการีของตน และสั่งสอนให้เจ้านาคหมั่นประพฤติปฏิบัติตนเองให้เป็นบุญเป็นกุศลเพื่อสนองคุณพ่อแม่ตน ตามลำดับดังนี้คือ
๑) สอนการเสียออกบวชของพระพุทธเจ้าดังนี้
หวังไปสวดบำเพ็ญศีล ดั่งพระอินทร์ถวายบาตร
พรหมราชยอพาน ถวายทานพระศรีธาตุ
คราวพระบาทออกไปบรรพชา อยู่ฝั่งน้ำอโนมา
พร้อมนายฉันท์และม้ามิ่ง ลายยอดแก้วปิ่งสิ่งพิมพา
ทั้งราหุลออกบวช ไปผนวชเป็นคนดี
เจ้ามีใจในธรรมอันล้ำเลิศ
๒) สอนให้รู้ว่าแม่ลำบากอย่างไรเมื่อคลอดลูก
ก่อนสิได้มาเกิดจากท้องมารดา ได้เลี้ยงมาเป็นอันยากเลี้ยงลำบากทุกค่ำคืน
แม่ทนฝืนหนักหน่วงท้อง นอนเก้าเดือนเฮ็ดล่องง่องอยู่ในครรภ์
แสนรำพันฮักห่อ ลูกของพ่อดั่ง ดวงตาออกจากท้องมารดาลูกเกิดมาเลิศแล้ว
๓) สอนให้รู้จักฮีตวัดครองสงฆ์
ให้เจ้าเตรียมตัวบวช ให้มาเข้าผนวชเป็นสงฆ์
ให้เจ้าลงมาสมสู่สังฆา ปฏิมายอดแก้วใจผ่องแผ้วเหลือหลาย
ยามเดือนหงายอย่าได้ล่วง ให้เจ้าห่วงครองธรรมให้เจ้านำครองปู่
ให้มาอยู่จำศีลให้มากินข้าวบาตร มานั่งอาสน์นำสงฆ์ให้มาลงในโบสถ์
ละความโกรธและโทสา ให้เจ้าได้เทศนาสอนสั่ง
เป็นเจ้านั่งเป็นสมภาร ให้ได้เป็นอาจารย์นักบวชให้ได้สวดปาฏิโมกข์
ให้เจ้าฝังในศาสน์ฉลาดเหลือคน มาเยอขวัญเอย
ให้ลือชาศาสนาของพระพุทธเจ้า ให้นาคเจ้ามีเดชะให้ชนะฝูงมาร
เป็นอาจารย์ผู้วิเศษละกิเลสหายหนี ดั่งอินทราธิราชเจ้าภูมินทร์
ทั้งแดนดินโอยอ่อนน้อย ทุกท่านพร้อมสาธุการ
ให้เจ้ามีความรู้หลื่นสมภาร ใหว้อาจารย์ทุกเมื่อเฮืองเฮื่อแก้วเงินคำ
บูชาธรรมอย่าได้ขาด ให้ฉลาดพระวินัย
ให้สดใสปานแว่น ให้ถึงแก่นคำสอน
คนสะออนชมซื่น ให้เจ้าหลื่นมนุษย์และเทวา
อย่าได้คาขัดข้อง ให้เจ้าท่องพระบาลีให้มีหวัง
ครองสืบสร้างธุระ๒ประการ เฮียนกรรมฐานให้ถี่ถ้วนครบสิ่งล้วน
๘ หมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์ ด้วยปัญญาเร็วพลันตรัสส่อง
สมองปล่องเร็วไว้ศีลสดใส่ บ่ประมาทมีอำนาจในศาสนา
อย่าโสกาโศกเศร้า ให้เป็นสาวกของพระพุทธเจ้าสืบพระศาสนา
๔) สอนให้รู้หลักสัจธรรม
เจ้าจักพลัดพรากห้องเคหา จักได้ลาปิตามารดาออกไปบวช
สร้างผนวชในศาสนา เจ้าก็คิดเห็นสังขารเป็นทุกขัง
อนิจจังอนัตตาบ่มั่น เที่ยงฮู้บิดเงี่ยงไปมา
เป็นอนิจจาบ่เลิกแล้ว บ่ได้ว่าเฒ่าแก่แลชรา
ฮู้บังเกิดโรคาแลพยาธิ บ่ได้ขาดจากมรณา136
No comments:
Post a Comment